درب های اتوماتیک در سراسر جهان مورد استفاده قرار می گیرد. از سوپرمارکت گرفته تا بیمارستان ها و ادارت از این نوع درب ها استفاده می کنند. شاید برای شما جالب باشد که بدانید منشا درب های اتوماتیک یونان باستان بوده است.
پیشینه تاریخی درب های اتوماتیک
مورخان بر این باورند که اولین درب های اتوماتیک توسط یک ریاضیدان و مهندس یونانی به نام هرون اسکندریه که در حدود سال ۱۰ پس از میلاد متولد شد، اختراع شده است. او دو کتاب به نام پنوماتیکا نوشت تا تئوری ها و آزمایش های خود را شرح دهد.
چاپ جامعی از آثار او که در سال ۱۹۰۳ توسط انتشارات توبنر منتشر شد. این کتاب در مورد مکانیزمی صحبت می کند که برای باز کردن درب های معبد به کار می رفت. آب توسط حجم زیادی از آتش گرم می شد و بخار آب به سمت پمپ ها رفته تا سیستم بازشو را فعال کند.
گسترش درب های اتوماتیک
پس از تولید درب های اتوماتیک در یونان باستان، این درب ها به وسیله ای محبوب توسعه یافتند. در سال ۱۹۳۱، دو مهندس آمریکایی به نام های هوراس اچ ریموند و شلدون اس رابی، اولین دستگاه نوری را به عنوان سنسور درب اتوماتیک برای باز کردن درب های اتوماتیک طراحی کردند. این اختراع در رستوران Wilcox’s Pier برای کمک به پیشخدمت هایی بود که بشقاب ها و لیوان ها را حمل می کردند.
در سال ۱۹۵۴پس از جنگ جهانی، دو آمریکایی دیگر به نام های دی هورتون و لو هیویت اولین درب های اتوماتیک را اختراع کردند که به وسیله سنسور های تشکی باز و بسته می شد. در تشک ها یا صفحات یک سیستم الکترونیکی به صورت مخفی استفاده می کردند.
با قرار گرفتن افراد بر روی تشک هایی که در آن ها سیستم الکترونیکی به کار رفته بود، سنسورها این حرکت را به گیرنده های درب منتقل می کردند و درب به صورت اتوماتیک باز می شد. در طول دهه ۱۹۶۰ استفاده از درب های اتوماتیک کشویی در هتل ها، بانک ها و … بسیار رایج شد و محبوبیت بالایی را کسب کرد.
درب های اتوماتیک فعال متحرک
در طول دهه ۱۹۷۰، سنسورهای حرکتی اختراع شدند و برای فعال کردن و باز شدن درب های اتوماتیک مورد استفاده قرار گرفتند. این امر باعث افزایش محبوبیت درب های اتوماتیک شد. یکی از علت های محبوبیت این نوع درب ها، دسترسی آسان معلولان برای باز کردن درب های بزرگ ساختمان بدون تماس دست ها با دستگیره آن بود.
در دهه ۱۹۸۰ درب های گردان اتوماتیک ساخته شدند. در این دهه سنسور حرکتی درب های کشویی اتوماتیک نیز گسترش قابل توجهی داشت. در دهه ۱۹۹۰ درب های تاشو اختراع شدند و سنسور درب اتوماتیک مادون قرمز در درب ها به کار رفت.
درب های اتوماتیک چگونه کار می کنند؟
درب های اتوماتیک به کمک سنسور های به کار رفته در آن باز یا بسته می شوند. حرکت اشخاص به وسیله سنسور درب اتوماتیک شناسایی شده و سیگنالی برای مکانیسم درب ارسال می کند. پس از دریافت سیگنال از سنسور درب اتوماتیک، درب ها با به حرکت درآمدن موتور های آن باز می شوند.
سه نوع از رایج ترین سنسور درب اتوماتیک عبارتند از: سنسور درب اتوماتیک فشار، تشخیص حرکت و سنسور درب اتوماتیک نوری و کنترل دسترسی یا سیستم اینترکام تصویری.
الف) سنسور فشار درب اتوماتیک
سنسور های فشار در دهه ۱۹۶۰ معرفی شدند. این سنسور درب اتوماتیک از تغییرات وزن یا فشار برای تشخیص اجسام برای باز شدن درب استفاده می کند. نصب سنسورهای فشار معمولا به شکل تشک یا پد بر روی زمین صورت می گیرد. وقتی شخصی به درب نزدیک می شود و روی تشک قدم می گذارد، درب باز می شود زیرا سنسور فشار تغییر فشار یا وزن فرد را تشخیص داده است.
ب) تشخیص حرکت و حسگر های نوری
امروزه بیش تر درب ها از نوع دیگری از سنسور درب اتوماتیک یعنی حسگر های نوری برای مکانیسم درب های اتوماتیک استفاده می کنند. برای تشخیص حرکت از پالس های مایکروویو یا سنسور درب اتوماتیک مادون قرمز غیرفعال استفاده می شود.
آشکارساز های حرکتی پرتو های مایکروویو، پالس هایی از امواج مایکروویو را ارسال می‌کنند که بازتاب اجسام متحرک را اندازه‌گیری می‌کنند. در مقابل، حسگر های مادون قرمز غیر فعال تغییرات دما را برای تشخیص گرمای بدن و تشخیص افراد اندازه گیری می کنند.
سنسور درب اتوماتیک با فناوری مایکروویو معمولا گران تر از سنسورهای مادون قرمز هستند، زیرا می توانند منطقه بزرگ تری را پوشش دهند؛ البته در معرض خطر تداخل الکتریکی نیز قرار دارند.
در سال ۱۸۰۰ زمانی که جان فردریک ویلیام هرشل آزمایشاتی بر روی شکست پرتوهای نامرئی با استفاده از یک منشور تک رنگ استفاده می کرد، مادون قرمز را کشف کرد که آن را «پرتوهای حرارتی» نامید.
توماس یوهان در سال ۱۸۲۱، اثر سیبک ترمو الکتریک را کشف کرد و در سال ۱۸۲۹، لئوپولدو نوبیلی اولین ترموکوپل را ساخت. در سال ۱۸۳۵ نیز نوبیلی به همراه ماچدونیو ملونی یک ترموپیل ساخت که قادر به حس کردن فرد در فاصله ۱۰ متری بود.
ج) کنترل دسترسی یا سیستم اینترکام تصویری
درب های اتوماتیک همچنین می توانند از طریق کنترل دسترسی یا سیستم اینترکام تصویری تشخیص دهند که چه زمانی باید کار کنند. درب به جای حس کردن حرکت یا فشار، به سیگنالی که از یک سیستم کنترل دسترسی برای باز شدن ارسال می شود؛ متکی است.
این سیگنال می‌تواند از یک کارت کلید، یک کلید فوب، یک گوشی هوشمند یا هر دستگاه دیگری که با سیستم کنترل دسترسی برنامه‌ریزی شده است، ارسال شود. درب های خودکار کنترل شده توسط سیستم های کنترل دسترسی مبتنی بر دستگاه های مخفی ویدیویی هوشمند برای ساختمان هایی با چندین خانوار مناسب است.
همچنین در ساختمان های دیگری که امنیت بالایی دارند و فقط افراد خاصی اجازه ورود به آن را دارند، بسیار ایده آل است. سیستم اینترکام تصویری یا هوشمند ورود و خروج افراد را تسهیل می کند.
کدام سنسور درب اتوماتیک بیش تر مورد استفاده قرار می گیرد؟
سنسور درب اتوماتیک در اغلب درب ها با هم استفاده می شود. گاهی اوقات در بعضی از درب ها دو یا سه نوع سنسور درب اتوماتیک مورد استفاده قرار می گیرد. استفاده همزمان از سنسورها، الگوی تشخیص را تغییر می دهند.
اگرسنسور درب اتوماتیک از یک سنسور نوری و یک حسگر حرکت یا حسگر فشاری استفاده کند، زمانی که شخصی به درب نزدیک می شود؛ درب ها باز شده و پس از عبور شخص از درب، درب ها بسته می شوند. اما اگر شخصی بر روی حسگر های فشار یا سنسور تشک ایستاده باشد؛ درب ها بسته نمی شوند و حتی پس از عبور شخص نیز باز می مانند.
جهت مشاوره ی رایگان با ما تماس بگیرید
- خطوط ویژه : ۰۲۱۹۱۳۰۲۹۰۲ | ۰۲۱۹۱۳۰۲۹۰۱
- صفحه اختصاصی گروه صنعتی آکام در اینستاگرام : instagram.com/akambc
منبع : butterflymx ، optex
